SENSACIÓNS E SENTIMENTOS.

“ A escuridade faime dubidar se debo seguir avanzando, cada paso que dou estou menos seguro de seguir camiñando, algo descoñecido atráeme cara a dentro, a luz do progreso urbano deixa paso ós claroscuros do interior empedrado, as lapas dos cirios crean sombras caprichosas que me reciben a entrada coa intención de facerme desistir, o subconsciente desdóbrase para decidir nunca loita mental se debo continuar, a frialdade da noite faime suar, non aguanto máis o insoportable silencio, os grilos comezan a banda sonora, por fin, non estou so!! É o momento, chirría a cancela en sinal de protesta, a próxima vez fareino con máis coidado. O canto do grilo amplifícase ata que o asubío do vento ocupa o seu lugar, os pasos cada vez son máis pequenos e lentos, as pegadas na grava soan a paladas de enterrador, os meus movementos diante da tenue luz crean siluetas entre as lápidas que se moven máis ca min, a pesar dos nervios estou satisfeito, acabo de comprobar que o cemiterio ten vida”
Dedicado ó Cemiterio de Adina.

Texto: Jorge García